ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ

Περιγραφή

Δημοτικό: τα παιδιά καλούνται να σκεφτούν έναν αγαπημένο τους ήρωα είτε από την ελληνική ιστορία, είτε από κάποιο παιδικό βιβλίο/παιχνίδι. Έπειτα, με τη βοήθεια του εκπαιδευτικού μαθαίνουν πληροφορίες για τον ήρωά τους. Στη συνέχεια ο εκπαιδευτικός τους κάνει ερωτήσεις. Σ’ αυτή τη φάση τα παιδιά πρέπει να απαντήσουν, όπως θα απαντούσε ο ήρωάς τους, προσπαθώντας να τον μιμηθούν.

Αντίστοιχα αυτή η πρακτική μπορεί να λειτουργήσει και διαφορετικά. Τα παιδιά να χωριστούν σε ομάδες των τριών ατόμων και να φτιάξουν μια δική τους διαφήμιση. Πιο συγκεκριμένα, άλλος να κάνει τη συγγραφή, άλλος τη σκηνοθεσία κι άλλος τον ηθοποιό. Επιπλέον, αντί για δική τους διαφήμιση, τα παιδιά μπορούν να πάρουν και να σκηνοθετήσουν ένα κείμενο είτε από τα βιβλία της γλώσσας, είτε από τα βιβλία της ιστορίας. Φυσικά, μπορούν να πάρουν και ιστορίες παραμυθιού ή να φτιάξουν δικό τους παραμύθι και να γίνουν αυτοί οι καλλιτέχνες εξ ολοκλήρου.

Γυμνάσιο/Λύκειο: Τα παιδιά καλούνται να υιοθετήσουν έναν ρόλο που τους έδωσε ο εκπαιδευτικός. Για παράδειγμα ρόλοι όπως, το αντίθετο φύλο, διαφορετική χώρα καταγωγής, διαφορετική κοινωνική τάξη, διαφορετική θρησκεία, διαφορετικά επαγγέλματα κοκ.  Ερωτώνται λοιπόν από τον εκπαιδευτικό ερωτήσεις όπως για παράδειγμα, «θα πήγαινες για φαγητό με τον τάδε»; (που ο ένας έχει πάρει το ρόλο του δασκάλου γιόγκα  κι άλλος του χριστιανού κληρικού). Όποιος απαντάει θετικά κάνει ένα βήμα μπροστά. Όποιος φτάσει πιο μπροστά είναι ο νικητής.  Έτσι λοιπόν γίνεται ένα πάντρεμα φιλοσοφιών και απόψεων και τα παιδιά αρχίζουν να σκέφτονται για τις κοινωνικές και πολιτισμικές διαφορές. Νικητής επομένως είναι ο κάθε μαθητής που θα μπει στη διαδικασία να σκεφτεί πως υπάρχουν ποικίλες οπτικές και πως ο τρόπος που τις αντιμετωπίζουμε, είναι η αντίληψη που εμείς δίνουμε σε αυτές.

Μια διαφορετική προσέγγιση, είναι τα παιδιά να πάρουν ένα αρχαίο κείμενο, αφού το έχουν διδαχθεί είτε αυτό είναι  από τα βιβλία τους από τα αρχαία είτε Ιλιάδα κοκ. και να φτιάξουν το δικό τους θεατρικό παιχνίδι, φυσικά πάντα με τη βοήθεια του εκπαιδευτικού. Μπορούν να γίνουν έτσι συγγραφείς, επιμελητές, σκηνοθέτες ηθοποιοί, κριτικοί και να στήσουν μια μικρή παράσταση.

Απόηχος

Συμπερασματικά, η πρακτική αυτή ενισχύει την αυτοεικόνα των μαθητών, αλλά και  τους παροτρύνει να σκεφτούν διαφορετικές οπτικές της ίδιας της ζωής. Όσον αφορά τους μικρούς μαθητές μας, η μάθηση ταυτίζεται με τη διασκέδαση και η διασκέδαση με τη φαντασία. Από την άλλη, όσον αφορά τους μεγάλους μας, φιλτράρουν ιδέες και γνώμες με τη καθοδήγηση του εκπαιδευτικού, διαμορφώνοντας έτσι ευαισθητοποιημένες και κριτικά σκεπτόμενες οπτικές.

Εκπαιδευτικός

Ευστρατία Κλαρνέτατζη