Περιγραφή:
Πολύ αγαπημένη δράση, που την επαναφέρω μέσα στη χρονιά αρκετές φορές, γιατί αλλιώς λειτουργεί σαν πυροτέχνημα, εντυπωσιακό, αλλά που ξεθωριάζει μετά. Η διαδικασία είναι απλή : συνεννοούμαστε με τα παιδιά από την προηγούμενη μέρα και πηγαίνουμε σχολείο από το πρωί φορώντας διαφορετικές κάλτσες σε κάθε πόδι, ενώ κάποιοι άλλοι μπορούν να φορέσουν και παπούτσια διαφορετικά. Αυτό μας δίνει την ευκαιρία να μιλήσουμε για τη διαφορετικότητα, για όσους διαφέρουν εκ γενετής ή από επιλογή τους στη γλώσσα, στην προφορά, στο ύψος, στο βάρος, στη διάπλαση, στο στυλ. Σχολιάζουμε μέσα στην τάξη την εικόνα μας κι ύστερα από λίγο δε μας φαίνεται καν περίεργη ή ασυνήθιαστη. Στα διαλείμματα παρατηρούμε τις συμπεριφορές των παιδιών στην αυλή, ενώ έχουμε προετοιμαστεί ότι ίσως ακούσουμε άσχημα σχόλια. Συνήθως άλλοι μας κοιτούν με περιέργεια, με ύφος ή ξινίλα ή κακία, μας σχολιάζουν, μας δείχνουν ή μας κοροϊδεύουν. Αλλά έχουμε συμφωνήσει ότι δε θα απαντήσουμε άσχημα σε κανέναν, αντιθέτως θα πούμε πως είναι δικαίωμά μας να εκφραζόμαστε όπως θέλουμε και δεν υπάρχει κάτι να απολογηθούμε, αντιθέτως οι υπόλοιποι πρέπει να σέβονται τις επιλογές μας. Στο τέλος της μέρας συζητάμε τις εμπειρίες μας και επιβραβεύουμε τους εαυτούς μας με χειροκρότημα!
Απόηχος:
Τα παιδιά μαθαίνουν να αγαπούν τον εαυτό τους και τις επιλογές του, να στηρίζουν τις αποφάσεις τους και να μη νιώθουν άσχημα για τον εαυτό τους . Γιατί κάποιος που τολμάει κάτι που δεν είναι σύνηθες ή μόδα ή διαφέρει και μόνο από αυτούς, μπορεί να φαίνεται περίεργος, αλλά το περίεργο δεν είναι ποτέ λάθος, απλώς δεν το έχουμε συνηθίσει. Η δράση αυτή μπορεί να προσφέρει μεγάλη εσωτερική ενδυνάμωση.
Μάριος Μάζαρης, 13ο Δημοτικό Σχολείο Κερατσινίου