ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ

Περιγραφή:

Κάθε τάξη είναι ένα παζλ με τόσα κομμάτια όσα και οι μαθητές και μαθήτριές της. Οι παρακάτω δράσεις λοιπόν μου το υπενθυμίζουν με τον καλύτερο τρόπο. Τη μια φορά πήγα στην τάξη ένα παζλ που είχε τόσα κομμάτια όσοι είναι και οι μαθητές μου. Το παρατηρήσαμε με τα κομμάτια συνδεδεμένα και συζητήσαμε για το ότι κανένα δε μοιάζει με τα άλλα και κανένα από μόνο του δεν μπορεί να συνθέσει τη μεγαλύτερη εικόνα. Xάλασα λοιπόν το παζλ, έδωσα σε κάθε παιδί από ένα κομμάτι και μετά τα άφησα να το συνθέσουν από την αρχή. Προσπάθησαν λοιπόν και έφτιαξαν πάλι το παζλ, κομμάτι κομμάτι, μέχρι που όλα πήραν τη θέση τους. Εναλλακτικά, μια άλλη φορά, αφού τους διάβασα ένα παραμύθι που μιλούσε για την προσπάθεια των παιδιών να έρθουν κοντά το ένα με το άλλο ( παρά τα εμπόδια που μπορεί να υπάρχουν, και τους τρόπους που μηχανεύονται για να τα ξεπεράσουν), έδωσα σε κάθε παιδί ένα χαρτόνι ( που είχα κόψει σαν κομμάτι παζλ) , κάθε παιδί ζωγράφισε τον εαυτό του, ενώ από την πίσω πλευρά έγραψε το όνομά του. Στη συνέχεια, κολλούσε στον πίνακα το κομμάτι του – με την όψη του ονόματος να φαίνεται – προσπαθώντας να βρει έναν τρόπο να κουμπώσει με τα υπόλοιπα κομμάτια! Τα κατάφεραν και πάλι ! Το μεγάλο παζλ με τα ονόματα των παιδιών δημιουργήθηκε! Όταν όμως γύρισα τα κομμάτια από την άλλη τους όψη, είδαμε εικόνες μοναχικών παιδιών που δεν ενώνονταν πια στις άκρες! Γιατί μόνο αν γνωρίσουμε κάποιον, το όνομά του, την ιστορία του, μπορούμε να δεθούμε μαζί του και να … κολλήσουν τα κομμάτια μας.

Απόηχος:

Τα παιδιά κατανοούν την έννοια της ομάδας, της συνύπαρξης, της ξεχωριστής προσωπικότητας που συνδέεται με άλλες για έναν κοινό σκοπό, ενώ διατηρεί και τη δική της ξεχωριστή ιδιότητα. Κάθε κομμάτι έχει ανάγκη τα άλλα για να φτιάξει την ομάδα του κι αυτή η ομάδα είναι για πάντα δυνατή όταν είναι ενωμένη.

Μάριος Μάζαρης, 13ο Δημοτικό Σχολείο Κερατσινίου