ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ

Ο μπαμπάς της Μίνας τυλίγει την κόρη του σε ένα σακί, για να την πάει αγκαλιά στην εκκλησία. Η Μίνα δεν έχει παλτό και αυτός είναι ο τρόπος του μπαμπά για να τη ζεσταίνει. Η οικογένεια ολόκληρη πηγαίνει στην εκκλησία μέσα στην καρότσα ενός φίλου, σκεπασμένη με ένα υπέροχο πάπλωμα, που έχει φτιάξει η μαμά. Ο μπαμπάς αγαπά ιδιαίτερα αυτό το πάπλωμα γιατί έχει όλα τα χρώματα της ημέρας. Ο ίδιος είναι ανθρακωρύχος και δεν τα βλέπει.

Μια μέρα ο πατέρας της Μίνας αρρωσταίνει βαριά. Η Μίνα αναγκάζεται να μην πηγαίνει σχολείο, να βοηθάει τη μητέρα της να φτιάχνει παπλώματα για βιοπορισμό. Στα οκτώ της χρόνια, ο μπαμπάς της την προτρέπει να πάει σχολείο. Η Μίνα όμως δεν θέλει να ξεκινήσει το σχολείο. Γνωρίζει ότι χωρίς παλτό, στα πρώτα κρύα θα αναγκαστεί να σταματήσει.

Ο πατέρας της της λέει ότι «οι άνθρωποι χρειάζονται μόνο ανθρώπους, τίποτε άλλο». Λίγο αργότερα, πεθαίνει. Οι κυρίες της γειτονιάς ράβουν δίπλα στη μαμά της Μίνας παπλώματα, όσο τα παιδιά τους είναι σχολείο. Όλες μαζί, αποφασίζουν να φτιάξουν ένα κουρελοπαλτό για τη Μίνα, από κουρελάκια που περισσεύουν από ρούχα των παιδιών τους. Η Μίνα πάει σχολείο, αρχικά χωρίς παλτό. Τα παιδιά την κοροϊδεύουν. Το παλτό της είναι έτοιμο την ημέρα που έχουν καθιερώσει στο σχολείο, ως ‘ημέρα της μοιρασιάς’. Η Μίνα φοράει περήφανη το παλτό της. Στο εσωτερικό του, έχει ράψει το σακί με το οποίο ο πατέρας της την μετέφερε στην εκκλησία, όταν ήταν μωρό. Τα παιδιά την χλευάζουν για το κουρελοπαλτό. Τα λόγια του πατέρα της, της δίνουν δύναμη. Έτσι, θα σταθεί με θάρρος μπροστά στα παιδιά της τάξης, θα τους πει με ακρίβεια από ποιον είναι το κάθε κουρελάκι και την ιστορία που κρύβει. Το σακί του πατέρα της, του προσδίδει αγάπη και ζεστασιά. Τελικά, τα παιδιά βλέπουν με άλλο μάτι το κουρελοπαλτό. Άλλωστε, χρειάστηκαν πολλοί άνθρωποι για να γίνει τόσο ζεστό!

Δείτε το βίντεο: