Κίτσιου Δήμητρα
ΠΕ11 Φυσικής Αγωγής
ΕΙΜΑΙ !!!
- Αξιαγάπητο!!
- Βροντερό (βιολί χα-χα)!!!
- Γελαστό!!!
- Δυνατό!!!
- Ευφάνταστο!!!
- Ζωηρό!!!
- Ηρωικό!!!
- Θαρραλέο!!!
- Ικανό!!!
- Καλόκαρδο!!!
- Λαμπερό!!!
- Μοναδικό!!!
- Ναζιάρικο!!!
- Ξέγνοιαστο!!!
- Όμορφο!!!
- Πρώτο!!!
- Ρωμαλέο!!!
- Σκανδαλιάρικο!!!
- Τολμηρό!!!
- Υπομονετικό!!!
- Φανταστικό!!!
- Χαρούμενο!!!
- Ψαγμένο!!!
- Ωραίο!!!
Στα πλαίσια της μουσικοκινητικής αγωγής, αλλά και όταν διαπιστώνουμε ότι τα παιδιά χρειάζονται ένα διάλειμμα, κάνουμε την ερώτηση ‘’ΤΙ ΠΑΙΔΙ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ;’’ και αρχίζουμε να χτυπάμε παλαμάκια συλλαβίζοντας την κάθε λέξη! (μικρές τάξεις).
Στις μεγαλύτερες τάξεις, αφού το έχουμε δουλέψει πρώτα μέσα στην τάξη, με το σφύριγμα του εκπαιδευτικού, όλα τα παιδιά πρέπει να μείνουν ακίνητα. Τότε η εκπαιδευτικός λέει ένα γράμμα δυνατά για παράδειγμα ‘’Τ’’ και τα παιδιά φωνάζουν όλα μαζί ‘’ΤΟΛΜΗΡΟ’’. Έπειτα συνεχίζουν το παιχνίδι τους. Μερικές φορές όταν πει το ‘’Β’’, αντί για ‘’ΒΡΟΝΤΕΡΟ’’ φωνάζουν ‘’ΒΙΟΛΙ ΧΑ-ΧΑ’’ και λύνονται όλοι στα γέλια…
Απόηχος
Τα παιδιά χτυπώντας παλαμάκια στον ρυθμό σε κάθε συλλαβή των λέξεων που λένε , νιώθουν πολύ ωραία, είναι σαν να δίνουν μια παράσταση εκείνη την ώρα, διασκεδάζουν και χαλαρώνουν.
Αυτοεκτίμηση – Θετική εστίαση – Χαρά:
Παίζοντας συχνά το παιχνίδι ‘’ΤΙ ΠΑΙΔΙ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ;’’, αλλάζει και ο τρόπος που βλέπουν τον εαυτό τους, νιώθουν ωραία και ανεβαίνει η αυτοεκτίμησή τους, ακόμα και σε κάποιες λέξεις που δεν πιστεύουν ότι τις έχουν ‘΄’κτήμα΄΄ τους. Το σημαντικό είναι ότι εστιάζουν στα θετικά χαρακτηριστικά του εαυτού τους και γίνονται χαρούμενα!!!
Σύνδεση – Συνεργασία- Μαζί:
Ενώ είναι ένα παιχνίδι που αφορά ατομικά χαρακτηριστικά, αφού το κάνουν όλοι μαζί, υπάρχει σύνδεση, υπάρχει συνεργασία μεταξύ τους και με την εκπαιδευτικό.
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ – ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ
Στο τέλος κάθε παιχνιδιού (όποιο και αν είναι αυτό, ατομικό, ομαδικό, σκυταλοδρομίες κλπ.) η τελευταία κίνηση που κάνουν είναι να αρχίσουν να δίνουν συγχαρητήρια ο ένας στον άλλον ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Αυτό θα γίνει είτε με χειραψία ή με αγκαλιά η με αγκώνες (ανάλογα τις περιστάσεις) και τότε σχεδόν πάντα συμβαίνει κάτι ΜΑΓΙΚΟ!!! Ενώ βλέπεις κάποιες μουτρωμένες φαταούλες που προφανώς έχουν χάσει, στο τέλος το ξεχνάνε και τρέχουν να χαιρετήσουν όσα περισσότερα παιδιά μπορούν χαμογελώντας.