ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ

Βαθμίδα: Δημοτικό/ Γυμνάσιο

Άξονας: Αυτοεκτίμηση, αυτοεικόνας

Περιγραφή: Τι είναι η ευγνωμοσύνη; Πώς την καταλαβαίνουμε; Πώς τη φανταζόμαστε; Έχει χρώμα; Σχήμα; Άρωμα; Με τι θα μπορούσαμε να την παρομοιάσουμε; Στο μυαλό ήρθε ένας μεγάλος, λαμπερός ήλιος. Η ευγνωμοσύνη μοιάζει με έναν ζεστό ήλιο που λιώνει τον πάγο στην καρδιά και φωτίζει όλα τα όμορφα που έχουμε στη ζωή μας, ώστε να μπορούμε να τα δούμε! Λευκά χαρτάκια μοιράστηκαν στα παιδιά, για να γεμίσουν με όσα τα κάνουν να αισθάνονται τον ζεστό, λαμπερό ήλιο της ευγνωμοσύνης στη ζωή τους. Τα χαρτάκια διαβάστηκαν δυνατά και έγιναν αφορμή χαράς και συζήτησης. Μια ακόμη ευκαιρία να γνωριστούμε καλύτερα και πιο ουσιαστικά. Ύστερα, στόλισαν τις αχτίδες του ήλιου μας που στερεώθηκε στην τάξη μας για να τον βλέπουμε καθημερινά. Τα χαρτάκια της ευγνωμοσύνης κουβαλούσαν αγάπη, χαρά, ομορφιά, αγκαλιά και μοίρασμα. Κάτω από τον ήλιο μας, βρίσκεται ο δικός μας τρόπος προσέγγισης της ευγνωμοσύνης: Η ευγνωμοσύνη μοιάζει με έναν μεγάλο, λαμπερό ήλιο! Ζεσταίνει την καρδιά μας και φωτίζει όλα τα όμορφα που έχουμε στη ζωή μας. Για τι είσαι ευγνώμων σήμερα; Τόσο πολύ μας άρεσε ο ήλιος μας και το πως αισθάνθηκαμε μιλώντας για τα όμορφα της ζωής μας, που αποφασίστηκε να κάνουμε κάθε εβδομάδα νέες αχτίδες στον ήλιο μας. Ο ήλιος θα μεγαλώσει και στο νέο μας κολάζ τα χαρτάκια ευγνωμοσύνης θα στερεωθούν με ξύλινα μανταλάκια. Όπως θα δείτε, στις αχτίδες και γενικά στην όλη κατασκευή υπάρχουν κενά που καλύφθηκαν με διαφορετικά χαρτιά και χαρτόνια. Αυτό συμβαίνει γιατί το κολάζ μας φτιάχτηκε με όσα υλικά είχαν μείνει από παλαιότερες κατασκευές. Με αυτόν τον τρόπο, αξιοποιήσαμε παλιά υλικά δίνοντάς τους νέα ζωή χωρίς να σπαταλήσουμε άλλα. Φυσικά και μιλήσαμε μετά για την ορθολογική χρήση των υλικών, την επαναχρησιμοποίησή τους και την ανακύκλωση. Ας φτιάξουμε ήλιους ευγνωμοσύνης να γεμίσει το φως τις καρδιές!

Εκπαιδευτικός: Ελισάβετ Αγόρου Εκπαιδευτικός, αρθρογράφος, συγγραφέας