Εκπαιδευτικός: Ελισάβετ Κρίπα
3ο Δημοτικό Σχολείο Νέας Ιωνίας
Ο εκπαιδευτικός μοιράζει στους μαθητές από ένα χαρτί Α4. Τους ζητά να σχεδιάσουν το χέρι τους από τον αγκώνα μέχρι τα δάχτυλα, να το χρωματίσουν, να κόψουν το περίγραμμα και να γράψουν ευανάγνωστα το όνομά τους μέσα σε αυτό.
Σε χαρτί του μέτρου, ο εκπαιδευτικός ζωγραφίζει τα δύο ακριανά ξύλα μιας σκάλας.
Κάθε παιδάκι φτιάχνει με το χεράκι που έχει σχεδιάσει, ζωγραφίσει και κόψει, ένα σκαλοπάτι από τη σκάλα της φιλίας. Για να φτάσουμε ψηλά, χρειαζόμαστε όλα τα σκαλοπάτια, το ίδιο και για να μην πέσουμε, να μην χτυπήσουμε. Κάθε παιδί-χεράκι αποτελεί ένα απαραίτητο σκαλοπάτι στην σκάλα της φιλίας. Δεν υπάρχει καλύτερο και χειρότερο. Όλα είναι εξίσου απαραίτητα και σημαντικά!
Απόηχος:
Η σκάλα της φιλίας έμεινε κρεμασμένη στον τοίχο της τάξης μας όλη τη σχολική χρονιά. Μας θύμιζε τη σημαντικότητα και τη μοναδικότητα του κάθε παιδιού, απαραίτητου κρίκου στην αλυσίδα της τάξης. Επιπλέον, επειδή κάθε άνθρωπος έχει την ανάγκη να ανήκει σε μια ομάδα, το κάθε παιδί ένιωσε ότι ήταν μέλος αυτής της σκάλας που μας ενώνει και μας δυναμώνει. Μιας σκάλας που αν δεν την κατέβουμε ηθελημένα, θα μας πάει ψηλά, εκεί που μόνοι μας δεν μπορούμε.