ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ

Διάρκεια: 2 διδακτικές ώρες

Αφόρμηση: Αφορμή για την παρούσα δραστηριότητα αποτέλεσε ένα οχτάχρονο παιδί , όταν στην αρχή της σχολικής χρόνιας συστήθηκε λέγοντας: «Είμαι το χειρότερο παιδί του σχολείου».

Περιγραφή: Αρχικά κάνουμε στην τάξη μια συζήτηση για τα στοιχεία του χαρακτήρα μας, την προσωπικότητά μας, τις κλίσεις, τα ενδιαφέροντα, τις ικανότητες και τις αδυναμίες μας. Μια συζήτηση για όσα αισθανόμαστε, όσα ‘’βλέπουμε’’, όσα αφουγκραζόμαστε με την ψυχή μας. Μια συζήτηση που σκοπό έχει να αναρωτηθούμε: «Ποιος – ποια είμαι εγώ;».

Έπειτα μοιράζουμε στα παιδιά ένα σκίτσο, το οποίο απεικονίζει το περίγραμμα μιας ανθρώπινης φιγούρας. Ζητάμε από τα παιδιά να ζωγραφίσουν τον εαυτό τους, όχι εξωτερικά αλλά ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ, χρησιμοποιώντας λέξεις, χρώματα και σύμβολα. Τα παιδιά ζωγραφίζουν αυτά που τους αρέσει να κάνουν, γράφουν με λέξεις στοιχεία τους χαρακτήρα τους και επιλέγουν προσεκτικά ακόμα και τα χρώματα που θα χρησιμοποιήσουν.

Ο ρόλος του εκπαιδευτικού δεν είναι αυτός του καθοδηγητή, αλλά περισσότερο του παρατηρητή. Αφήνουμε τα παιδιά ελεύθερα, σεβόμαστε τον τρόπο που επιλέγουν να αναπαραστήσουν τον εαυτό τους και είμαστε δίπλα τους διακριτικά. Αν χρειαστεί, μπορούμε να τα ενθαρρύνουμε μιλώντας τους για την αξία της αυτοεκτίμησης, της αυτοαποδοχής και της αγάπης προς τον εαυτό μας. Με τον τρόπο που ο καθένας μας το αισθάνεται, με λόγια απλά και αληθινά.

Όταν τα παιδιά ολοκληρώσουν την απεικόνισή τους, σηκώνονται και παρουσιάζουν στην τάξη τους τον εαυτό τους, μέσα από τα δικά τους μάτια.

Απόηχος: Φτάνοντας στο τέλος της δραστηριότητας, διαπιστώνουμε, πως όλα τα έργα των παιδιών είναι διαφορετικά, ασύγκριτα μεταξύ τους. Έτσι προσεγγίζουμε την έννοια της μοναδικότητας! Επίσης, είναι εντυπωσιακό, πως τα παιδιά ξεκινούν το ταξίδι τους στην αυτογνωσία, θέλοντας να πετάξουν από πάνω τους ταμπέλες και χαρακτηρισμούς άλλων και να εστιάσουν σε όσα πιστεύουν τα ίδια για τον εαυτό τους. Όλα τους βγαίνουν μπροστά και περιγράφουν τον εαυτό τους με χαμόγελο και περηφάνεια. Κάποια είναι γενναιόδωρα στην καταγραφή θετικών στοιχείων για τα ίδια και κάποια άλλα φειδωλά.

Όσο για τον μαθητή που πίστευε πως ήταν το χειρότερο παιδί του σχολείου, αναδιατύπωσε: «Έχω πολύ χιούμορ και μου αρέσει να κάνω τους συμμαθητές μου να γελάνε. Γι αυτό κάνω φασαρία στην τάξη».

Και μην ξεχνάς…

Αν ψάξεις γύρω σου, θα βρεις δισεκατομμύρια άλλους ανθρώπους.
Κανένας όμως από αυτούς δεν είναι σαν κι εσένα…

Κανένας δε σκέφτεται όπως εσύ.
Κανένας δε μιλάει όπως εσύ.
Κανένας δε γελάει όπως εσύ.
Κανένας δεν έχει τις ιδιαιτερότητές σου, τα χαρίσματα ή τα ελαττώματά σου.

Κανένας δεν κρύβει μέσα του τον δικό σου θησαυρό.

Κανένας δεν κρύβει μέσα του τον δικό σου μοναδικό εαυτό!

Αναστασία Κουσοβίστα,

Δασκάλα