Περιγραφή: Το έντυπο του δικού μου Ελέγχου Προόδου είναι ένα έντυπο που χρησιμοποιείται μέσα στη σχολική χρονιά, κάθε φορά λίγο πριν δοθούν οι βαθμοί στους μαθητές. Δεν στοχεύει στα γνωστικά κομμάτια της ύλης, αλλά αξιολογούνται από τους ίδιους τους μαθητές και τις μαθήτριες κάποιες βασικές δεξιότητες ζωής, όπως η συνεργασία, η επίλυση συγκρούσεων, η ενσυναίσθηση, η φροντίδα του εαυτού. Κάθε χρόνο, λοιπόν, σαν ομάδα θα σταθούμε πάνω από τις ερωτήσεις και θα ανακαλέσουμε τις μέχρι τώρα στιγμές μας για να δούμε σε ποιο σημείο βρισκόμαστε ή/και που θέλουμε να φτάσουμε. Προσοχή, ο εκπαιδευτικός συμμετέχει στη διαδικασία αυτή μόνο αν του ζητηθεί από κάποιο παιδί, για διευκρινιστικούς λόγους, όπως παραδείγματος χάριν να εξηγήσει μία από τις ερωτήσεις. Είναι σημαντικό να μη προβεί σε κανένα σχόλιο για τις απαντήσεις που δίνουν τα παιδιά, ακόμα και αν δεν συμφωνεί. Αυτή είναι η εικόνα που έχουν τα ίδια για τον εαυτό τους. Κάτι που είναι πολύ σημαντικό για την αυτοεκτίμηση αλλά και την αυτοεικόνα κάθε εξάχρονου, επτάχρονου ή οκτάχρονου ανθρώπου. Το έντυπο αυτό, λοιπόν, δίνεται μαζί με τον έλεγχο του δασκάλου την επικείμενη ημέρα. Είναι γεγονός ότι τις περισσότερες φορές οι απόψεις του εκπαιδευτικού με αυτή των παιδιών, συμπίπτουν και έτσι επαναπροσδιορίζονται οι στόχοι από κοινού για το επόμενο τρίμηνο.
Απόηχος: Κάθε χρόνο οι γονείς αναμένουν με αγωνία και ανυπομονησία να παραλάβουν τον έλεγχο προόδου στα χέρια τους! Αγωνία και ανυπομονησία ξανά για το αν η αξιολόγηση του δασκάλου θα ανταποκριθεί με τις προσδοκίες τους.
Αλήθεια όμως η αξιολόγηση αυτή σε ποιον απευθύνεται; Είναι για τους γονείς ή για τα παιδιά;
Η άποψη του δασκάλου για την προσπάθεια που κατέβαλε ο κάθε μαθητής ή μαθήτρια αποτυπώνεται χρόνια τώρα σε ένα χαρτί με βαθμούς. Ας μη θυμηθούμε τις πράσινες καρτέλες…
Και από μικροί μαθαίνουμε να περιμένουμε από τους άλλους γύρω μας να μας πούνε τι είμαστε και τι όχι. Πάντα μέσα από τα μάτια και τα λόγια ενός άλλου ψάχνουμε μια ταυτότητα. Κάθε χρόνο λοιπόν, με την ομάδα, κάνουμε στην τάξη μια αυτοαξιολόγηση της προσπάθειας μας, πριν έρθει η στιγμή των ελέγχων. Από μας για μας. Γιατί η πιο σημαντική άποψη από όλες είναι αυτή που έχουμε εμείς για τον εαυτό μας. Οι μαθητές και οι μαθήτριες αναστοχάζονται και αυτοαξιολογούνται πριν ο μπαμπάς και η μαμά πάρουν στα χέρια τους τον έλεγχο του δασκάλου. «Αυτοοργανώνομαι;», «Ζητάω βοήθεια όταν την χρειάζομαι;», «Ακούω τον άλλον;» Και αυτό έχει νόημα. Γιατί αν θες να φτάσεις κάπου μακριά, πρέπει να γνωρίζεις το σημείο από το οποίο ξεκινάς! Καλή επιτυχία σε όλους και φέτος!
Πέτρος Σαββαΐδης,
δάσκαλος
Ζάννειο Εκπαιδευτήριο, Ηράκλειο Κρήτης