Εκπαιδευτικός: Ελισάβετ Κρίπα
Σχολείο: 3ο Δημοτικό σχολείο Νέας Ιωνίας Αττικής
Διάρκεια: 1 διδακτική ώρα
Στα πλαίσια της συναισθηματικής αγωγής, διηγήθηκα στους μαθητές μου (Β δημοτικού), μια ιστορία: ένα παιδάκι, αθλητής ιστιοπλοΐας, ετοιμάζεται για πανελλήνιο πρωτάθλημα. Έχει προσπαθήσει πολύ, έχει περάσει αμέτρητες ώρες στα κύματα και αγωνιά για το αποτέλεσμα. Θα τα καταφέρει; Θα πάνε οι κόποι του χαμένοι; Θα απογοητεύσει τους γονείς, τον προπονητή και τις προσδοκίες του; Το άγχος και η αγωνία τον κατακλύζουν.
Τα παιδιά ταυτίστηκαν με τον αθλητή. Αμέσως έσπευσαν να πουν αντίστοιχα δικά τους βιώματα, όπου δεν ήξεραν αν οι προσπάθειές τους θα ευοδωθούν. Συζητήσαμε αρκετά για την Ιθάκη και το δρόμο για την Ιθάκη, την προσωπική νίκη που κατακτάμε από την προσπάθεια, την επιμονή στο στόχο, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Τη δύναμη του να εμμένεις στο στόχο, στο όνειρο ακόμα κι όταν φαίνεται ότι δεν υπάρχει ελπίδα. Το μάθημα της αποτυχίας. Την ώθηση να κάνουμε μια διαφορετική επιλογή. Την ικανοποίηση της νίκης.
Ωστόσο, φτιάξαμε και μερικές δυναμωτικές καραμελίτσες και τις βάλαμε σε κουτάκια. Κάθε φορά που ο Σαμποτέρ της σκέψης μας απομακρύνει από το στόχο, συμφωνήσαμε να παίρνουμε απ’ το κουτάκι «βιταμίνες».
Σαν επιβράβευση, «κέρασα» και εγώ τους μαθητές μου από μία καραμελίτσα. Το μήνυμα λίγο διαφορετικό:
«Είμαι ενα παιδί ΜΟΝΑΔΙΚΌ! Κάθε μέρα θα προσπαθώ να δείχνω, τον καλύτερό μου εαυτό».
Φτιάξε κι εσύ δυναμωτικές καραμέλες! Μην ξεχνάς να τις παίρνεις κάθε φορά που αισθάνεσαι άγχος ή ότι δεν θα τα καταφέρεις!
Οι καραμέλες των παιδιών:
Ναι Μπορώ!
Είμαι δυνατός! Είμαι δυνατή!
Θα τα καταφέρω!
Πιστεύω στον μοναδικό εαυτό μου!
Μαθαίνω από τα λάθη μου!
Πάλεψέ το
Μην αγχώνεσαι, θα τα καταφέρεις!
Όλοι χάνουμε!
Προσπάθησέ το!
Άμα χάσεις, δεν χάθηκε ο κόσμος!
Μην φοβάσαι! Μείνε ψύχραιμος!
Θα τα πας καλά!
Δυνατός δεν είναι αυτός που δεν πέφτει, αλλά αυτός που βρίσκει τη δύναμη να σηκωθεί!
Απόηχος: Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν με τη δραστηριότητα. Βρήκαν μάλιστα κουτάκια και έβαλαν μέσα τις καραμέλες που ζωγράφισαν. Τις βγάζουν πάνω στο θρανίο τους κάθε φορά που νιώθουν την ανάγκη ενθάρρυνσης και παρότρυνσης.